Nosówka – jak ją rozpoznać i leczyć? Rokowanie psa z nosówką

Czy znasz historię, o tym, jak w 1988 r. w jednym czasie zmarło aż 18 000 fok zamieszkujących Bałtyk i Morze Północne? Badacze potwierdzili, że powodem była nosówka – ta sama choroba, która zagraża Twojemu psu.

Katar i podwyższona temperatura mogą być oznaką zwykłego przeziębienia. Jednak mogą też świadczyć o obecności wirusa nosówki.

Z tego artykułu dowiesz się, jak rozpoznać i leczyć tę chorobę, a co najważniejsze – zapobiegać zarażeniom.

Najważniejsze informacje z tego artykułu:

• Nosówka to choroba wirusowa, która łatwo się rozprzestrzenia.
• Jest to wirus, którego ciężko się pozbyć, a konsekwencje jego działania mogą być nieodwracalne.
• Istnieją różne postacie nosówki, które inaczej się objawiają.
• Nieleczona nosówka u psów może doprowadzić do śmierci, dlatego należy zachować czujność i udać się do lekarza weterynarii przy pierwszych niepokojących oznakach.
• Najskuteczniejszym sposobem ochrony przed nosówką są regularne szczepienia.

Nosówka u psów – co to za choroba?

Nosówka to wirusowa, wysoce zakaźna choroba psów. To najgroźniejsze (obok parwowirozy) zakażenie występujące u czworonogów. Grozi psom w każdym wieku, choć najczęściej występuje u szczeniąt pomiędzy drugim a piątym miesiącem życia. Jej przebieg jest ciężki, a śmiertelność wysoka.

Choroba ta powodowana jest wirusem nosówki psów (ang. canine distemper virus – CDV) z rodziny Paramyxoviridae rodzaju Morbillivirus. Jest on odporny na wiele czynników środowiskowych. Istnieje jednak kilka sposobów na jego zabicie:

• Ekspozycja na promienie słoneczne – ginie po 2-3 dniach,
• Niska temperatura – w 4°C wytrzymuje około dwóch tygodni,
• Wysoka temperatura – w 37°C przeżywa około godziny,
• Rozpuszczalniki organiczne, np. eter i chloroform.

Nosówka psa – przyczyny

Źródło: Unsplash

Jak sama nazwa wskazuje, nosówka jest często rozprzestrzeniana pomiędzy psami przez nos. Roznoszą ją nosiciele i zwierzęta chore. Wirus obecny jest w dużym stężeniu w ich wydzielinie nosowej, spojówkach, ślinie i moczu. Psy najczęściej zarażają się nosówką przez bezpośredni kontakt z wirusem drogą kropelkową lub pokarmową. Może być też przenoszona przez inne zwierzęta, a nawet ludzi.

Nosówka namnaża się w migdałkach i węzłach chłonnych śródpiersiowych. W przeciągu zaledwie kilku dni rozprzestrzenia się na wszystkie narządy limfatyczne, uszkadzając je. W efekcie dochodzi do zahamowania procesu wytwarzania przeciwciał i komórek odpornościowych. Choroba zaburza funkcjonowanie układu oddechowego, pokarmowego, moczowego, skóry oraz układu nerwowego.

Jak się objawia nosówka u psa?

Pierwsze objawy nosówki pojawiają się po 3-7 dniach. W tym czasie wzrasta temperatura ciała – do 38-41°C. Typowo pojawia się przy tym katar, kaszel, kichanie i brak apetytu oraz czasem zapalenie spojówek Zestaw dolegliwości zależy od stopnia zajadliwości i postaci nosówki, które opisujemy poniżej.

Do diagnozy nosówki konieczne jest wykonanie badań laboratoryjnych. Lekarze weterynarii najczęściej stosują w tym celu metodę immunofluorescencji, która pozwala potwierdzić obecność wirusa w komórkach nabłonkowych po 5-21 dniach od momentu zakażenia.

Rodzaje nosówki

Eksperci wyróżniają następujące postacie nosówki:

• Nieżytowa, zwana także początkową – charakteryzuje się przejściową, wysoką gorączką, wyciekiem z nosa i spojówek, biegunką i posmutnieniem. Te objawy mogą być łagodne i niepozorne, dlatego koniecznie udaj się do lekarza weterynarii przy pierwszych podejrzeniach obecności nosówki.
• Płucna – objawia się zapaleniem płuc i surowiczym, ropnym lub krwistym wypływem z nosa.
• Żołądkowo-jelitowa – powoduje stan zapalny tych narządów oraz biegunkę i wymioty. Może doprowadzić do odwodnienia i wychudzenia.
• Oczna – przyczynia się do zapalenia spojówek, owrzodzenia i perforacji rogówki oraz surowiczo-ropnego wycieku z oczu.
• Skórna (osutkowa) – pojawia się na brzuchu i wewnętrznych udach, rzadziej przy oczach, nosie i wargach. Powstają tam ropne pęcherzyki, które następnie zasychają i tworzą strupy.
• Nerwowa – może wykształcić się z postaci nieżytowej lub samodzielnie. Objawy są różne, w zależności od lokalizacji i stopnia zaawansowania zmian. To postać szczególnie groźna, ponieważ często są one trwałe i nieuleczalne. Do najczęstszych dolegliwości nerwowej postaci nosówki należą:
  • niedowłady,
  • porażenia kończyn,
  • niezborność,
  • tiki,
  • przeczulica skóry,
  • drżenia mięśniowe (szczególnie przodu ciała)
  • otępienie,
  • sztywność karku,
  • zaburzenia ruchowe,
  • zaburzenia świadomości,
  • nierównomierne rozszerzenie źrenic,
  • zmiany zachowania,
  • halucynacje,
  • ślepota,
  • padaczka.
• Choroba twardej łapy – polega na pogrubieniu opuszków łap i lusterka nosa. Obszary te stają się szorstkie, twarde i spękane.

Najcięższy przebieg nosówki występuje u szczeniąt – może doprowadzić do ich śmierci

Leczenie nosówki u psów

Źródło: Pexels

Leczenie nosówki polega głównie na wzmacnianiu układu odpornościowego i niwelowaniu objawów. W tym celu lekarz weterynarii może podać środki przeciwgorączkowe i stymulujące przemianę materii. Konieczne jest też odpowiednie nawadnianie i uzupełnianie niedoborów elektrolitowych. Jako opiekun psa, koniecznie zadbaj o odpowiednią, lekkostrawną dietę.

Czasem konieczne jest zastosowanie antybiotyków, odżywiania pozajelitowego i substancji immunostymulujących. Przy powikłaniach neurologicznych używa się też suplementację witamin z grupy B, leków przeciwzapalnych oraz środków noo- i neurotropowych. Bardzo wartościowa jest też fizjoterapia.

Do złagodzenia objawów padaczkowych i neurologicznych polecamy także oleje konopne z CBD. Zawierają one szerokie spektrum kannabinoidów naturalnie występujących w konopiach. Nie powodują odurzenia (wywoływanego przez psychoaktywne THC, którego nie znajdziesz w naszych produktach), natomiast przynoszą znaczną ulgę, redukując dolegliwości bóle i ograniczając ataki.

Więcej informacji o porcjonowaniu olejków i zastosowaniu CBD w medycynie zwierząt znajdziesz na naszym blogu.

Profilaktyka nosówki

Źródło: Unsplash

Najskuteczniejszym sposobem zadbania o zdrowie swojego psa jest uodpornienie go na wirusa nosówki poprzez szczepienie. Na pierwszy zastrzyk należy udać się ze szczeniakiem do lekarza weterynarii pomiędzy jego szóstym a ósmym tygodniem życia. Pies powinien być zdrowy i odrobaczony.

Po szczepieniu zadbaj o ograniczony kontakt pupila ze światem zewnętrznym, w szczególności z innymi zwierzętami. Pamiętaj, aby zadbać o higienę środowiska psa.

Przypominające zastrzyki uodparniające należy powtarzać regularnie, zgodnie z częstotliwością zalecaną przez lekarza weterynarii – co dwa lub trzy lata.

---

Źródła:

https://pl.wikipedia.org/wiki/Nosówka

Artur Rzeżutka i Beata Mizak, Epizootiologia zakażeń wirusem nosówki

Łukasz Adaszek, et al., Przypadki nerwowej postaci nosówki u szczepionych psów – czy można mówić o nowym wariancie wirusa?