Projekty UE
Szukaj
Koszyk 0
Darmowa dostawa od 150zł
Menu

Świerzb u psa – jak rozpoznać i leczyć?

10 czerwca 2025
Biszkoptowy pies drapie się siedząc na tarasie

Świerzb to jedno z bardziej dokuczliwych schorzeń skórnych, z którym może zmagać się Twój pupil. Jest wywołany przez mikroskopijne pasożyty i może prowadzić do intensywnego swędzenia, ubytku sierści oraz poważnych stanów zapalnych skóry. Jak rozpoznać świerzb u psa? Czy jest zaraźliwy? Jak go skutecznie leczyć? Sprawdźmy!

Jak wygląda świerzb u zwierzęcia?

Świerzb wywołują roztocza, które żyją na skórze psa i wnikają w jej wierzchnie warstwy. Charakteryzuje się przede wszystkim:

  • Silnym swędzeniem – Twój pupil może intensywnie się drapać, zwłaszcza w okolicach uszu, pyszczka, pachwin czy przestrzeni międzypalcowych.
  • Zaczerwienieniem i stanami zapalnymi – Na skórze pojawiają się czerwone plamy i grudki.
  • Utratą sierści – Widoczne przerzedzenia sierści w miejscach intensywnego drapania.
  • Strupkami i zrogowaciałymi zmianami skórną – Zaawansowane przypadki mogą prowadzić do pogrubienia skóry i powstawania ran.

Cykl rozwojowy świerzbu u psa

Cykl rozwojowy roztoczy wywołujących świerzb jest stosunkowo szybki i sprzyja szybkiemu rozprzestrzenianiu się pasożytów. Dorosłe samice roztoczy drążą tunele w warstwie rogowej skóry psa, gdzie składają jaja. Z jaj wylęgają się larwy, które dojrzewają w ciągu kilku dni, przechodząc w stadium nimfy, a następnie dorosłego osobnika. Cały cykl rozwojowy trwa około 2–3 tygodnie.

Pasożyty te żywią się martwym naskórkiem, co wywołuje intensywny świąd i reakcje zapalne.

Przeczytaj też: Robaki u psa – co robić? Baza wiedzy

Rodzaje świerzbu u psów

Istnieją dwie najczęściej spotykane formy świerzbu u psów:

  • Świerzb drążący (sarkoptoza) – Wywoływany przez roztocza Sarcoptes scabiei var. canis, które wnikają w warstwy naskórka, powodując intensywne swędzenie, zaczerwienienie skóry i tworzenie strupów. To najbardziej zaraźliwy typ świerzbu, który może również przenosić się na ludzi.
  • Świerzb uszny (otodectes) – Spowodowany przez roztocza Otodectes cynotis, które atakują uszy psa, powodując intensywny świąd, nadmierną produkcję woskowiny oraz zapalenie ucha. Objawia się potrząsaniem głową i drapaniem uszu.
  • Świerzb notoedryczny – Pasożyt Notoedres cati zazwyczaj dotyczy kotów, ale czasami może zarażać psy. Objawia się swędzeniem i zmianami skórnymi, szczególnie na pysku, uszach i szyi.
  • Świerzb łupieżowy (cheyletielloza) – Powodowany przez roztocza Cheyletiella spp., które żyją na powierzchni skóry i przypominają łupież. Jest mniej intensywny niż świerzb drążący, ale także może powodować swędzenie i łuszczenie się skóry.

Świerzb u psa – czy jest zaraźliwy?

Tak, świerzb jest wysoce zaraźliwy, zwłaszcza dla innych zwierząt w domu. Pasożyty przenoszą się przez bezpośredni kontakt lub przy używaniu wspólnych akcesoriów, takich jak legowiska, miski czy zabawki.

Czy świerzb u psa przechodzi na ludzi?

W niektórych przypadkach świerzb może przenieść się na ludzi, wywołując świąd i czerwone plamy na skórze. Objawy te są jednak przejściowe, ponieważ pasożyty nie są w stanie rozmnażać się na ludzkiej skórze. Mimo to warto zadbać o higienę i regularne pranie akcesoriów zwierzęcia.

Świerzb – objawy

Najczęstsze objawy świerzbu u psa to:

  • intensywne drapanie i gryzienie skóry,
  • zaczerwienione, zaognione miejsca,
  • zmiany skórne w okolicach uszu, pachwin, łap czy pyska,
  • wypadanie sierści w miejscach zmienionych chorobowo,
  • strupki, zrogowacenia i pęknięcia naskórka.

Po czym rozpoznasz, że to świerzb?

Rozpoznanie objawów świerzbu u psa wymaga obserwacji zachowania pupila i stanu jego skóry. Zwróć uwagę na poniższe kwestie:

  • Zbadaj miejsca szczególnie narażone – Zwróć uwagę na uszy, pysk, łapy, pachwiny i ogon, gdzie zmiany skórne pojawiają się najczęściej.
  • Obserwuj zachowanie psa – Nadmierne drapanie, gryzienie skóry lub niepokój mogą wskazywać na świąd wywołany przez pasożyty.
  • Sprawdź skórę – Poszukaj zaczerwienienia, grudek, strupków, łuszczenia się skóry lub wypadania sierści.
  • Zwróć uwagę na zmiany w sierści – Przerzedzenie włosa, matowy wygląd lub łysienie mogą być oznaką świerzbu.
  • Skonsultuj się z lekarzem weterynarii – W celu potwierdzenia diagnozy konieczne może być wykonanie badania mikroskopowego zeskrobiny skóry.

Pamiętaj, że każdy przypadek jest inny, a objawy mogą się różnić w zależności od stopnia zaawansowania choroby. Dlatego ważna jest wizyta w gabinecie weterynaryjnym, podczas której lekarz precyzyjnie zdiagnozuje schorzenie.

Świerzb u psa – leczenie

Leczenie świerzbu powinno być kompleksowe i dobrane do stanu zdrowia psa. Specjalista może zalecić stosowanie leków przeciwpasożytniczych, maści oraz środków higienicznych do dezynfekcji otoczenia.

 

Domowe mycie psa ze świerzbem w wannie

Źródło: Freepik

Świerzb u psa – leki bez recepty

Na rynku dostępne są preparaty, które mogą wspomóc leczenie świeżbu u psa. Jednym z polecanych rozwiązań jest naturalna maść DermaCann™ marki Hempets™. Dzięki wysokiej zawartości ekstraktu z nagietka, oleju CBD i naturalnym składnikom pomocniczym, maść:

  • redukuje stany zapalne i świąd,
  • wspomaga regenerację uszkodzonej skóry,
  • łagodzi podrażnienia i chroni przed dalszym uszkodzeniem naskórka.

Aplikacja maści DermaCann™ jest prosta i bezpieczna. Stosuj ją miejscowo u swojego zwierzaka 2-3 razy dziennie na zmienione chorobowo obszary skóry.

Jeśli regularne stosowanie maści nie pomaga, koniecznie skontaktuj się z lekarzem weterynarii w celu ustalenia najlepszego sposobu leczenia.

Domowe sposoby na świerzb u psa

W początkowych stadiach choroby można spróbować domowych metod łagodzenia objawów. Polecamy:

  • Kąpiele w delikatnych środkach antyseptycznych – np. w szarym mydle lub roztworze wody z octem jabłkowym, które skutecznie zdezynfekują skórę,
  • Olej kokosowy – działa nawilżająco i łagodzi podrażnienia,
  • Maści na bazie ziół – takie jak DermaCann™, która łączy działanie nagietka, CBD, lanoliny, witaminy E i oleju jojoba, przynosząc ulgę swędzącej i uszkodzonej skórze.

Pamiętaj, że domowe sposoby mogą łagodzić objawy, ale nie zastąpią profesjonalnej diagnostyki i leczenia pod okiem lekarza weterynarii.

Dbaj o zdrowie swojego pupila, obserwuj jego zachowanie i reaguj na pierwsze objawy niepokojących zmian skórnych.